سلام
1.این یک امر بدیهی است که تمام حوادث و اتفاقات این دنیا براساس حکمت و مصلحتی است که اکثر اوقات ما از درک
چرایی آن عاجزیم و به همین دلیل هم با کوچکترین نامرادی ناله و شکوه ما به درگاه الهی بلند می شود که وای
خدایا بار الها چرا چنین چرا چنان چرا من چرا او نه !!!!! واینجاست که باید بپذیریم در همه موارد زندگی مادی تلاش
می کنیم تا به درجه های بالاتری برسیم اما در خداشناسی و مسایل اعتقادی به دلیل آنکه یک امر شخصی
تلقی می شود !!!غالبا نه گامی بر می داریم و نه حاضر به شنیدن حرف دیگران می شویم که به لطف خدا آنقدر
فهم و کمال مادرزادی را دارا هستیم که تمام کارهای خدا را با عقل خود می سنجیم و به آن نمره می دهیم
و به لطف بعضی اشتباهات !!!برای دستورات الهی نیز بر اساس فهم و عقل خود رتبه بندی قایل می شویم
و هر کدام را که دوست داشتیم انجام می دهیم و هر کدام هم که حوصله اش نبود شاید وقتی دیگر !!!!!!!
اما این همه خدا دوستی من هم در این وقت بدون دلیل نیست ماجرا به آنجا بر می گردد که ده روز پیش عزیزی
مرحمت نمودند و منتهای بی انصافی و بی معرفتی خود را به نمایش گذاشتند و ضربه ای به زعم خود مهلک
به حال و روز من وارد کردند (لطفا تلفنی نپرسید کی چی کجا که نخواهم گفت!!!!!!) و اما در ابتدای امر
آنقدر من گیج و شکست خورده بودم که انگاری ماتمی عظمی وارد شده که از تحمل من خارج است و اتفاقی
افتاده که به ظاهر مدتی باید تلو تلو خورد تا از شوک آن خارج شوم !!!!! واما به لطف الهی سه چهار روز قبل
آنچنان کارهای مرکزمان بدون مقدمه بهم ریخت و مرا مشغول انسجام مجدد آن کرد که گویی هیچ مشکلی جز حل
این اتفاق تازه در این روزگار نیست و حتی به نحوی می توان گفت آن ضربه به حاشیه رفته و من فرصت
فکر کردن به آن را هم ندارم و نیازی هم به آن نمی بینم حتی نیازی به انتقام !! که معمولا وقتی داغ هستیم
اولین چیزی است که به ذهنمان خطور می کند این بهم ریختگی امور دفتر در هر زمان دیگر واقعا
غیر قابل تحمل بود اما امروز هم قابل تحمل است و هم خوشحال کننده و هم خنثی کننده زهر دوست نمایان !!!!
و اینجاست که باید در هر حادثه ای تامل کرد و اینقدر زود به جنگ با خدا نباید رفت !!!!!!!
من یکی که فعلا از خدا ممنون هستم بابت مشکل جدید و شکرش می گویم هزار هزار !!
غمناک نباید بود از طعن حسود شاید که چو وابینی خیر تو در این باشد
